... โอ่งน้ำและคำสอน ...

ข้อมูลเบื้องต้น

 เรื่องราวดี ๆ  ที่จะทำให้คุณมีรอยยิ้ม...

เนื้อเรื่อง

          ... บัวน้อยลอยชูช่อ  เฝ้ารอรัก ...

           กิ่งไม้ใหญ่หักพาดยอดทอดอยู่รึมบึง  แมลงปอปีกแดงพักกายแน่นิ่งอยู่บนกิ่งที่ยังไม่จม  ผิวน้ำกระเพื่อมเล็กน้อยตามแรงไหวของปลายกิ่ง  หญิงชราสวมหมวกสานใบลานนั่งอยู่ริมบึง มือหนึ่งยึดกิ่งไม้ไว้มั่้น  มือหนึ่งนั้นเอื้อมเด็ดบัวดอกตูมเพื่อเตรียมไว้ใส่บาตรพระในเช้านี้

           "ดูป้าแกแข็งแรงดีนะครับ"  กลับจากส่งคอมฯ ที่โรงเรียนเอามาซ่อมไว้  เห็นว่าบรรยากาศดี  เลยแวะนั่งคุยกับลุงนักการฯ ที่บ้าน    นอกชานมีไม้กระดานวางพาดบนขอนท่อนสั้นไว้เป็นที่นั่งสนทนา  พร้อมแก้วกาแฟและกาน้ำที่แกเตรียมไว้ต้อนรับผู้มาเยือนในทุกเช้า

            "โอ้ย..  ไม่ต้องเป็นห่วงเค้าหรอกขานั้นน่ะ  เรี่ยวแรงยิ่งกว่าสาว ๆ  นี่ก็เห็นว่าหลานจะพาไปเที่ยวสุพรรณฯ สองสามวันแน่ะ"  แกพูดยิ้ม ๆ  แล้วหยิบแก้วกาแฟมาเติมน้ำร้อนจากกาที่ตั้งอยู่ข้าง ๆ  ก่อนตะโกนขึ้ันไปบนเรือน  "อีหนูเอ๊ย..  เดี๋ยวลงมาตักน้ำในบ่อใส่โอ่งหน้าเรือนให้ลุงด้วย"

            "ได้ลูกหลานดี ๆ  คนแก่คนเฒ่าก็พลอยสบายไปด้วยนะลุง" ชวนแกคุยต่อ  เมื่อเห็นว่าแกเสร็จธุระจากเสียงตะโกนเมื่อซักครู่

            "ก็มีแต่หลานสาวคนนี่ล่ะที่พึ่งพาได้  ส่วนไอ้หลานชายอีกคนน่ะ สั่งสอนอะไรมันก็ไม่เคยฟัง  ก็เลยต้องปล่อยมันไปตามกรรมที่มันต้องรับและเรียนรู้เอาเอง"  คุณลุงเล่าอย่างปลง ๆ แต่ยังคงยิ้มอย่างปกติ

            "แล้วไม่มีทางที่จะสั่งจะสอนบ้างเลยเหรอครับ" 

            "นายช่าง...  เห็นโอ่งน้ำหน้าเรือนนั่นมั้ย  นายช่างว่าเราจะเติมน้ำลงไปได้มั้ย"

            "ได้สิครับ  ทำไมจะไม่ได้"

            "ลองดูให้ดีสิ...  โอ่งนั่นมันปิดฝาไว้  แล้วจะเติมน้ำลงไปได้ยังไงกันล่ะ"

            นิ่งงันพลันคิด   เราจะสั่งสอนเค้าได้ยังไง  ถ้าเค้ายังไม่เปิดใจรับฟัง

            ... คิดถึงคำ พระพุทธา ท่านว่าไว้                 บัวอยู่ใต้ นที มิควรพร่ำ ...

            ...โอ่งดินปิด ฝาไว้ ใคร่ควรจำ                      จะเติมน้ำ เพียงนิด อย่าคิดเลย ...

            ... ดั่งใจคน มืดมิด เพราะปิดไว้                   ต่อให้ใคร ชี้นำ ก็ทำเฉย ...

            ... จึงไร้ค่า จะสอนสั่ง อย่างเปรียบเปรย        หากมิเคย เปิดใจ ไว้รับฟัง ...

             "พระจะมาแล้วนะลุง  ป้ายังไม่เสร็จอีกเหรอ"  หลานสาวคนงามเดินมาตามป้าที่หน้าเรือน  ดินสะเทือนใจสะท้านครั้นเห็นหน้า  ความสวยนี้น้องได้แต่ใดมา  คงเป็นเทพธิดาประทานพร  อรชรอ้อนใจกระไรนี่  ถ้อยวจีโรยรินกลิ่นเกสร  หัวใจพี่โบยบินไปคล้ายภมร  โอ้บังอรพี่ถวิลกลิ่นหัวใจ

             "งั้นแกนั่งคุยกับพี่เค้าพลาง  เดี๋ยวลุงจะไปช่วยป้าแกเก็บดอกบัว"  พูดจบ คุณลุงก็เดินจากไป  ทิ้งหลานสาวไว้  กับผู้ชายที่น่าไว้ใจที่สุดในโลก

             "เห็นลุงบอกว่าน้องจะพาป้าไปเที่ยวสุพรรณฯ เหรอ"

             "ค่ะ..  คงไปซักสองสามวัน"

             "แล้วน้องผ่านเมืองกาญจน์รึปล่าว"

             "ก็ว่าจะแวะพาป้าไปเที่ยวน้ำตกไทรโยกด้วยค่ะ"

             "งั้นตอนขับผ่านเมืองกาญจน์  น้องคิดถึงพี่ด้วยนะ"

             "ทำไมคะ"

             "น้องจะได้คิดถึงพี่ตลอดกาล(กาญจน์) ยังไงครับ"